سبک های ووشو
ووشو دارای بیش از ۱۶۰۰ سبک است که به ۳ بخش کلی، یعنی سبکهای شمالی، سبکهای جنوبی و سبکهای نرم یا درونی تقسیم میشوند و در بخش مسابقات تالوی مدرن تحت عنوان چانگ چوان، نان چوان و تای چی چوان به نمایندگی از تمامی سبکهای ووشو حضور دارند.
- چانگ چوان شامل سبکهای شمالی میشود. واژه چانگ چوان به معنی مشت بلند میباشد. در این سبک از حرکات با دستان و پاهای کشیده و حرکات زیبای آکروباتیک استفاده میشود.
- نان چوان به معنی تحتاللفظی مشت کوتاه شامل سبکهای جنوبی میشود؛ و بیشتر حرکات آن انفجاری و باسرعت و قدرت است و نمایان گر درگیریهای نزدیک میباشد.
- تای چی چوان شامل سبکهای درونی یا نرم میباشد که برپایه انرژی چی بنا شدهاست و به تقویت بدن هم از نظر جسمی و بیشتر از نظر روحی میپردازد. در این سبک حرکات آرام همراه باتنفس اصولی انرژی بدن را تنظیم میکند. این سبک به داشتن خصیصه مدیتیشن در حرکت معروف است. البته این سبک رزمی دارای ابعاد مبارزه ای هم میباشد که در آن حرکات با سرعت بالا و پرقدرت اجرا میشوند که امروزه کمتر به آن پرداخته شده.
علاوه بر این سه سبک (که سبکهای مدرن محسوب میشوند) ووشو بیش از ۱۶۰۰ سبک دیگر نیز دارد که از آنها به عنوان سبکهای سنتی ووشو یاد میشود.
از جمله سبکهای سنتی میتوان به وینگ چون، فوچائو، درنای سفید، فنزی چوان، باگوآژانگ، وودانگ کونگ فو، هونگار ووشو و اژدهای جنوبی اشاره کرد.
جیت کان دو کاملترین سبک در دنیاست که از ۲۷ رشته رزمی تشکیل شده و توسط بروس لی پدر هنرهای رزمی ترکیبی پایه گذاری شده است و در حال حاضر در ایران زیر نظر فدراسیون ووشو فعالیت میکند.